To jo był dostojny kolokwium, z kótarymž město Chóśebuz – z pomocu Šule za dolnoserbsku rěc a kulturu – jo spominało pětk pśed dwěma tyźenjoma w Měsćańskem domje na swójogo „wjelikego syna“, fararja Bogumiła Šwjelu pśi góźbje jogo 170. smjertnego dnja. Pjerwjej su wótekšyli toflu na jogo rowje na Pódpołnocnem kjarchobje (Casnik jo pisał).