Z Gołbina/Gulben. Pjerwjej, za cas DDR, jo serbske žywjenje w Gołbinje wusnuło, a nic razka kokot a zapust su tudy swěśili. Něnto pak jo to pšawy mały serbski centrum we gołkojskej gmejnje. To jo gronił Horst Adam, redaktor Pratyje, srjodu wjacor we wejsnej wjažy tym pśisamem 50 luźam, ako su pśišli na pśedstajenje Serbskeje Pratyje 2019. Gołbin ga jo tenraz ta „titelowa wjas“.

A z tym jo teke to wótegrono dane na pšašanje Astrid Šramoweje (aktiwneje procowarki, ak jo sobu załožyła w Gołbinje Domowinsku kupku), dla cogo jo jich jsy se dostała taku cesć? Za to jo wóna se źěkowała redakciji Pratyje, tym pisarjam, kaž teke lektorce Ludowego nakładnistwa Domowina Jance Pěčkojc de Lévano.

Horst Adam jo lazował swóju reportažu z Casnika Gołbin w maju 1983, źož we jsy su rowno nowu asfaltowu šoseju natwarili. Wón jo se tencas rozgranjał z wjelimi wobydlarjami, mjazy drugim z „małym šołtu“ Heinzom Vogtom a z Böttcherojc manźelskima – ta žeńska jo powědała serbski a jeje cłowjek jo był cłonk Domowiny.