Albin Moller jo zestajał we lěśe 1582 lisćinu ze 240 zelami a rostlinami: „NAMENN DER VORNEMBSTEN ARTZNEYKRÄUTER IHNN LETEINISCHER, DEUTZSCHER UNND WENDISCHER SPRACHEN...“. Wót togo jo wulicował Jens Martin z Pódstupima, awtor słownika serbskich rostlinowych mjenjow, kótaryž jo tu lisćinu za swóje knigły teke wužywał.

Moller jo zběrał mjenja rostlinow na pógónjenje Leonarda Thurneyssera (1531-96), kótaryž jo wót lěta 1571 źěłał ako gójc na dwórje bamborskego kurwjercha Johanna Georga. Thurneysser jo źěłał na 10-zwězkowych zelowych knigłach. A wón jo Molleroju dał nadawk, aby za njogo mjenja rostlinow wuzgónjował.

Pśez pśirownanje z drugimi, pózdźejšymi žrědłami jo Jens Martin wuznał, až jadnab 160 mjenjow jo awtentiskich, z luda. Mjazy nimi namakaju se mjenja kaž rot(w)ica (pla Mollera Rohtytze) ‚Rainfarn‘, kósćiwadło (Kussy wadle) ‚Beinwell‘, cerwjeny muš (Zerwony Mys) ‚Acker-Gauchheil‘, woman (Hohmann) ‚Echter Alant‘, kótarež su teke hyšći źinsa na jsach znate.