W běgu zachadnych dwa tysac lět jo se wjele změniło, ale egoizm jo zazdaśim na samskem niwowje ako ten cas. Ewangelist Matthejus wulicujo w stawje 20, 1-16, až muž najmujo zajtšo źěłaśerjow za źěło do swójeje winice a se dojadna z nimi na jaden denar myto za źeń. Pśipołdnju wóła k tomu hyšći drugich bźezźěłabnych do źěła a w běgu dnja dalšnych. Wjacor wupłaśijo jogo pśistajony wšyknym myto, nejpjerwej tym, kenž jo góspodaŕ ako slědnym źěło dawał. Kuždy źěłaśer dostanjo denar. Te, kenž južo wót zajtša źěłali su, njekśě to akceptěrowaś, dokulaž su měli naźeju na wěcej pjenjez. Ale wobsejźaŕ winice groni jim, až njejo to njepšawdosć, dokulaž jo se z nimi rano dojadnał na denar za źeń a ten su dostali.

Něnto, w casu pśed wólbami, jo se spominał SPD-ministaŕ za źěło a socialne nastupnosći na idejku Lěwice z lěta 2011 za solidarisku rentu, kenž jo pak wudał ako swóju. Wón groni jej: „renta bźez wuměnjenow“. Taka by pomagała tym, kenž njedostanu źinsa dosć myta, aby njepśišli w starstwje do chudoby.