Sobotu zajtša, 22. julija, zeger pěśich smej Maksimilian Hasacki a ja cakałej w Tegelu na lětadło, z kótarymž smej kśěłej do Züricha leśeś. Tam zasej smej zalězłej do lětadła do Vancouvera w Kanadiskej a wót tam zasej dalej do Victorije. Naju cel jo była internacionalna konferenca za indigene rěcy z titelom HELISET TŦE SḰÁL – Let the language Live (Daj rěcy žywa byś). Pótakem zmakanje za mjeńšynowe rěcy.

Lěto 2019 jo wót UNESCO wustawjone ako lěto za indigene rěcy, a konferenca jo źěl toś togo lěta była. Organizatora stej byłej First Peoples‘ Culutural Council a First Peoples‘ Cultural Foundation. First People měni „prědne ludy“, kótarež su pśed pśiźenim běłych luźi tudy sedlili.

Konferenca jo se zachopiła njeźelu wjacor ze swětosnosću w Royal BC Museum, źož smej wustajeńcu wó stawiznach indigenych ludow woglědałej. Tam su byli objekty kulta, rěd a wěcy wšednego trjebanja a teke kopija tradicionalnego domu, kótaryž jo był dopoł we zemi twarjony. No, toś tu wizu twarjenja znajomej južo wót starych Słowjanow!