Mało luźi jo spokojom z nimi: pśemało, pśewjele, pśedrobne, pśerědke, pśegładke, pśekuźerate. Włose su se stawnje pósuźowali. Teke towarišnosć ma swóje měnjate ideale. Wótgólone włose pokazuju pla mnichow a mnichowkow pó cełem swěśe na status pócnosći, pla wójakow na status pśisłušnosći a něga tež na hygienu, wóni su wšak teke symbol wjelikego póniženja na pś. pla popajźonych. Bogate luźe baroka su nosyli periki a su zrownju tšašnje lidowali, dokulaž pód nimi jo swjerbjeło až tšach. W našych dnjach se włose abo źěle włosow nachylu pśez wšake techniki pśilipanja, zapletanja a implantěrowanja pśiwdawaju abo se pśez chemiski proces pak wugłaźe pak kuźerate wugótuju. Aby włose zapókšywali su nosyli žeńske wjelesych kulturow a zdźěla hyšći źinsa nose w zjawnosći lapy, juž w bibliskich casach. Som se zlěknuła cytajucy pla pósoła Pawoła: Pśeto gaž se žona njepókšyjo, ga wótstśigajśo jej tež te włosy; dokulaž pak grozna wěc jo, gaž žeńska pśirězane włosy ma abo hobstśigana jo, ga daśi wóna se pókšyjo. (1 Kor. 11,6).