Som Drjejcanaŕ, how som roźony w lěśe 1957. We wósadnej raźe som cełe žywjenje ako zrosćony luź. Ako som 18 lět stary był, jo mě suseźic śota pšašała: „Njocoš pódla byś? Njetrjebaš zewšym nic cyniś, jano pśiś!“ Cele tak njejo było, to se wě. Jadnu legislaturnu periodu som był cłonk wokrejsneje cerkwineje rady. Njejsom se tam wěcej doma cuł pó chyli, wšake wěcy su mě napśekor šli. Až pjakaŕ Dreißig jo směł swój 65. burstak swěśiś w Nimskej cerkwi, to njejo se mě spódobało. Wšak stoj pisane: „mója wjaža jo wjaža togo módlenja“ (Luk. 19, 46). Teke druge wěcy njejsu mě za gubu byli, na pśikład až su pśedali wósadny dom „Bodelschwingh“ w Žandowje. Tam jo něnto italski gósćeńc. Toś som wótstupił, som wobzamknuł, až budu móje proce pósćiś drjejcańskej cerkwi. Stakim cesćim tek mójog nana. Na smjertnej póstoli jo gronił, až jo kśěł naš Bóžy dom do rěcha spóraś. Pón jo ale na raka schórjeł, ja som dejał tu wěc pśewześ. Naš nan jo był pla Statnego twaŕskego doglěda, z twarjenim jo se wuznał. Wumrěł jo w lěśe 1990.