Co jo se změniło za Serbow w slědnych lětźasetkach? Wó tom pišomy w našom rěźe wó „30 lět Nimskeje jadnoty w Serbach“. Tenraz jo Serbska rada we srjejźi.

Dnja 15. decembra 1994 jo se w Bramborskem parlamenśe něco wjelgin wažnego stało, historiski fakt, kenž buźo se za wšykne case do stawiznow Serbow zapisaś: Wótpósłańce nowego krajnego sejma su wuzwólili na swójom stwórtem zmakanju cłonkow Rady za serbske nastupnosći w Bramborskej. Do togo su se na serbskej głownej zgromaźinje kandidaty za Serbsku radu nastajili a w pótajmnych wólbach wuzwólili. To su byli: Harald Kóńcak, Maria Elikowska-Winklerowa, Juro Frahno, Juro Hantška a Bjarnat Rjentš. Až do togo jo to za Serbow w Bramborskej južo „głujki“ (dłujki) marathon pśez nowe móžnosći demokratiskego gibanja było. Jo se na pśikład pó dłujkem wójowanju raźiło, protokolowu noticku k artikloju 35 zjadnośeńskego dogrona dodaś, až se narodna identita Serbow šćita a spěchujo a až se financěrowanje serbskeje kultury Serbow w cełej šyrokosći dalej garantujo.