Grono z Lukasa 6, 36 buźo nas w lěśe 2021 pśewóźowaś: Buźćo zmilne, ako tež waš Wóśc zmilny jo.

Naša towarišnosć jo w zajźonosći žywa była z mało rezonancu. Kuždy jo sam za se wójował, aby pó móžnosći wjele dostał, aby wšuźi prědku był a ako prědny wordował. Jano njeźiwaś na drugich! Ale do swěta jězdźiś, šym dalej, śim lěpjej. Lěc změju druge dla togo mjenjej abo lěc budu generacije za nami śerpjeś – ta mysl jo wjelgin zdalona.

Ale něnto, w casu korony, su luźe zachopili pśemyslowaś. Wjele se wó tom pišo, kak stej korona-pademija a lockdown wšuźi na swěśe něco w myslenju luźi změniłej. Smy pak teke nazgónili, až jo groza korony teke swójo dobre měła. Susedy su se pomogali, su se zasej znali. Něcožkuli jo w nas mócne cuśa zbuźiło. Co z togo pak zawóstanjo na dlejšy cas? Glědajmy slědk na njedawne tšojenja našogo žywjenja ako ewangelske Serby. Kótare pśedewześa smy realizowali? Korony dla wšak se něcožkuli njejo wótměś mógało. Ale z kreatiwitu smy wšake w nowej formje pśewjasć mógali.