How su wšake zgromaźone, ako su sobu statkowali na cerkwinem dnju. Mjazy drugim: Christine Adamowa (cele slězy wesrjejź) a Ehojc Annekatrin (na pšawem boce ze žołteju šorcu a kuźeratymi włosami). Wónej stej byłej głownej organizatorce tog swěźenja z mósćańskego boka. Muski napšawo jo Manfred Hobliš z Barbuka. 
Z Mósta/Heinersbrück. Ned dwa jubileja stej se pśed dwěma tyźenjoma w Mósće swěśiłej: K 75. razoju jo se wótměł Serbski ewangelski cerkwiny źeń. A ta cerkwja w Mósće jo se wóswěśiła pśed 120 lětami ako zarownańska twaŕ za „pśedchadnikowu twaŕ“ z lěta 1740. Spócetnje jo dejał jubilej teje cerkwje se akle k pšawemu datumoju we oktobrje togo lěta wóswěśiś.
Ako dr. Hartmut Leipner, pśedsedaŕ Towaristwa za spěchowanje serbskeje rěcy w cerkwi, jo pytał za městnom za lětosny serbski cerkwiny źeń, jo cerkwina rada mósćańskeje cerkwje se za to póbitowała. Tamna pśedsedaŕka Christine Adamowa se dopomnjejo: „No, my smy měli respekt napśeśiwo tomu wupominanju. Ale kradu malsnje smy teke wósebnu šansu wiźeli, naš cerkwiny jubilej we dostojnem ramiku wóswěśiś.“ Ten swěźeński komitej, kenž jo ten wjeliki nadawk mejstrował, jo wobstojał z njeje, Christy Halkoweje, Annekatrin Ehojc a Heike Pěšikojc.
Mjazy wěrjecymi mósćańskeje wósady a zastupnikami Towaristwa za spěchowanje serbskeje rěcy w cerkwi su se we tej nastupnosći „mósty“ twarili we tej jsy samskego mjenja.
