Akle wót 20. stolěśa tolerěrujo nimska towarišnosć ateistow. Źinsa jo jich późěl w Nimskej niźi 60%. Weto namakajoš kśesćijańske symbole samo tam, źož nigdy njejsu byli. Na wjerchu barlinskego Humboldt-foruma, kenž jo muzej a běšo něga Měsćański grod, jo kśica. Wjedujuce politikarje powědaju cesto wó kśesćijańskich gódnotach, lěcrownož Jezus njejo gronił, aby njewobgranicowana produkcija njetrjebnych wórow była zakład dobrego žywjenja, ale wěra w Boga a lubosć k blišemu. Dalšny fenomen našogo casa jo, až samo ateisty wužywaju słowa Jezusa ako argumentacija. Tak jo se gano pśedsedaŕ chóśebuskeje LĚWICE źiwał, až CDU-frakcija Města njejo iniciatiwu za wuběgańcow „Wěsty pśistaw“ pódpěrowała, lěcrownož Jezus jo gronił: „Pójźćo ku mnjo wšykne, kenž wy chamne a wobśěžkane sćo, ja cu was wochłoźiś.“ (Mt.11,28). Ale Jezus to njejo gronił wuběgańcam, njewólnikam abo luźam, kenž su doma pód namócu śerpjeli, ale swójim žydojskim pśisłucharjam.