A južo jo 75. Serbski ewangelski cerkwiny źeń w Mósće zasej źěl serbskich stawiznow. Jo było pěty raz, až jo se swěśił taki wjeliki serbski cerkwiny swěźeń hu nas w Dolnej Łužycy. Jaden ab 300 luźi jo jen tenraz sobu dožywiło. Mósćańska wósada jo była dobra góspodaŕka sobotu a njeźelu. Wósadne ga su serbski cerkwiny źeń šykownje zwězali ze 120. jubilejom cerkwinego doma w Mósće. K tomu jo mě 1988 ceptaŕka Marjana Kulowa hulicowała: 12. awgusta 1900 jo była slědna namša w starej cerkwi, pśi tom su teke serbski spiwali. Źeń pózdźej su južo chapjali ju wóttergaś. Zakładny kamjeń bu połožony dnja 28. awgusta 1900. Až do huswěśenja noweje cerkwje, dnja 9. oktobra 1901, su se Bóže słužby wótměwali w mósćańskej šuli. Tam stej byłej dwě rědowniskej śpě zwězanej pśez dwójne źurja. W jadnej rědowni su sejźili muske a w drugej žeńske. Faraŕ pak jo stojał w źurjach mjazy nimi a jo wóttam prjatkował.

Škóda, až Marjana Kulowa ten cerkwiny źeń njejo mógała sobu dožywiś. Ga ceła wósada jo była na pśigótowanjach hobźělona. Tak jo nastał dobry pór „serskich drjewjańcow“, gaž smějom to raz how tak za tej dwa rědnej dnja w Mósće pisaś.